محرومیت از حقوق زنان از همه جوانب زندگی عمومی و خصوصی گسترش می یابد. اگر زنی بدون روسری ، یا یک پوشش مناسب ، وارد یک مکان عمومی شود ، ممکن است او را شلاق بزنند.
درصورتیکه پلیس در نظر داشته باشد که حجاب او مناسب نیست ، زن هنگام رانندگی یا پیاده روی در خیابان بازداشت می شود.
همچنین لباس بی ادب ممکن است دارای زشت تر باشد.
در سال 2014 در اصفهان "اسیدپاشی" در سطح شهر رخ داد.وقتی داوطلبان مرتبط با شبه نظامیان بسیجی اسیدها را بر چهره زنان اسپری می کردند ، دیدند که لباس متوسطی ندارند.
در نتیجه این حملات برخی از زنان نابینا شدند.
اگرچه رژیم مسئولیت این حملات را به عهده نگرفته است ، اما مقامات هیچ كاری برای بررسی جدی این حملات هولناک انجام نداده اند و هیچ كس نیز دستگیر و محاكمه نشده است و مردم را متقاعد كرده است كه دولت با این حملات موافق است.
زنان ایرانی نمایندگی کمی در دولت ندارند ، شهروندان درجه دو هستند و طبق قوانین قانونی فعلی هیچ امیدی به بهبود وضعیت خود ندارند.
زنان در معرض شیوه های تبعیض آمیز بی نظیر مانند منع حضور در مسابقات رسمی فوتبال یا بازی ورزشی ممنوع هستند ، مگر اینکه حجاب کامل داشته باشند.
هیچ یک از 137 زن نامزد ریاست جمهوری نتوانسته اند روند غربالگری تحت نظارت شورای نگهبان را پشت سر بگذارند.
در نتیجه در انتخابات ریاست جمهوری هیچ زن وجود نداشت. علاوه بر این ، هیچ زنی به
دولت فعلی روحانی منصوب نشده است.
با این حال ، زنان نقش اصلی در مخالفت ایران دارند ، زیرا بیش از پنجاه درصد اعضای شورای ملی مقاومت ایران را تشکیل می دهند.
در مسائل مربوط به طلاق ، اشتغال ، وراثت و مواضع سیاسی ، زنان در خانواده و حقوق جزا با تبعیض اساسی روبرو هستند.
زنان به طور مداوم توسط "پلیس اخلاقی" مورد آزار و اذیت و آزار و اذیت قرار می گیرند و به بهانه عدم رعایت قوانین لباس سخت "اسلامی" در ایران مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
همچنین زنان در آوازهای عمومی از آواز خواندن و نوازندگی موسیقی ممنوع هستند.
ما را پیدا کنید